Photo by Ahmet Baki Kocaballi

26 Şubat 2010 Cuma

katot

Bu yazıyı yazmanın zor olduğu bir toprak da yaşıyorum, hani nereden tutup da yazıyı akıtırsın bilemezsin.

Sadece tam ortasında olduğum şu 10 günü kesit alıcam , sofranın ta ortasına bırakıcam , masanın tamamını görmek size kalmış

21 şubat Pazar TROPFEST – 70.000 kişi ile aynı anda aynı çimlerde kısa kısa filmler seyretmek. Toplam da ort 150.000 kişinin iştirak ettiği, içerdiği filmler kadar olmasa da organizasyonun Çok başarılı olduğu dünyanın en geniş kısa film festivali – favori filmimin 1. Olması da ayrı bir juri hissiyatı doğurdu bende - ( check this out ! Abe forsythe – schock)

21 şubat chinese new year parade - shaolin savaşçıları çok matah olmasalar da Sydney sokaklarında son dragon dansını yaparlar

27 şubat mardi gras parade – dünyanın en önde gelen gay-lesbien festivallerinden, heterosexuel’lerın anlattığına bakılırsa çok ‘şey’ görmeye muktedir kırmızı jartiyerlerin günü

01 mart pazartesi – favori dünyalım Spencer Tunick Sydney’de. saatler 06.00 yı gösterir opera house 2000 kişi’yi en saf haliyle karşılamak için hazır, kelimenin her anlamında anadan doğma çıplak olmak için hiç bu kadar heyecan duymamıştım

02 mart Salı – jean pierre jeunet Fransız film kapsamında 5 yılın ardından çektiği filmi micmacs’ın galası için sydney’de. ona bir şekilde dokuncam gerekirse yine soyunurum.

Anti ve en sıra dışı olanından bir paratez çok kimsenin bilemediği Newtown Laneway festival için ; çöp kutularını biraz boya sıçrattıktan sonra içine 2 tane elden düşme speakar bir tane dj bıdıbıdısıyla işte senin sahnen, üstelik bunlardan 5-7 tane düşün hepsi ayrı bir kafa olmuş, ana sahenin önünde ‘yine’ yağan yağmura aldırış etmeden saatlerce dans eden güruhun çoğunluğu yarı, geri kalan kısmı tam çıplak olan insanlar – orada tanıştığım 3-5 aussie’nin ‘ev’ine giderken kendimi hiç de başka bir yere gidermiş gibi hissetmedim . salonun bir duvarı boydan boya speaker’larla kaplı iken kapının sürekli açık tutulması kendi geleneklerindenmiş, her an eline Bruce lee’nin 83 yapımı VHS lerinin geçmesi yada duvarların her birinin ayrı bir hikaye olarak sana ‘kafka’laşması çoktan oranın dokusu olmuş.. ufak bir kapımtırak bir geçitten büyükçene bir depoya geçiyosun gecenin ilerleyen saatlerinde, burada 1’i orta yaşlarında bir yunanlı anarşist olmak üzere 5 insan yaşar, squatting dedikleri şekilde paradan muaf tutularak. depolarında yamuk bir havuzdan, eski ve muhtemelen çalışmayan bir mustang’e, yüzlerce bisiklet parçasından , onlarca eski eşya’ya... Bir gün tekrar gitmek isticem oraya ama aklımda kalan tek ‘resmi’ imge 153 (kapı numarası) ve bütün paragraf boyunca tek bir polis kelimesi geçmemesine kocaman bir şemsiye de bizden

13 Şubat 2010 Cumartesi

ANOT



- - Her gün kafana bir yağmur damlası düşmesi, zamanla kendini bir denek gibi hissetmeni sağlar, her defasında acaba bu kez hangi uygunsuz ruh halinde ıslanışımı Mikail'in espri anlayışına bağlıcam endişesi ile attığın dışarıya olan ilk adımında , yağmurun romantizmini çoktan geride bırakmışsındır

Modern dünyanın betonarme totemleri gökdelenler seni sıktıkça sıkar, küçüldükçe küçülür günün sonunda hor kullanılmış bir limon olarak 3-4 cm’lik çim parçasına muhtaç bırakılırsın

Otomatlara bağlanmış self-service bir hayat düzeni, giderek etrafını çevreler; markete gidersin seni sevimsiz lambalarıyla bir makıne bekler, marketten çıkarsın bırkaç kağıt fotokopi çekmek istersen bir başka kötürüm makine senin olacaktır, kimse sana kahve uzatmayacaktır köşeli makine oradadır çünkü, günün sonunda arabanı park etmek durumundaysan o lanet düğmeye yine basmak zorunda kalacaksın, bütün bir gün seninle ilgilenecek bir insan görememiş olarak son kez evine girmek için düğmeye basarsın

Kalabalıktır, şehir merkezinde çekik gözler sürekli üzerinde ilerlemeye çalışırsın. Eğer biraz şanslıysan bisikletinle etten labirenti kısa sürede arşınlayabilirsin ama bazı günler o kadar da şanslı olamayabiliyorsun.

Aussie aksanı, çoğu zaman insan algılarının ötesinde sana bir sonraki adım için geçit vermiyor, sende kendi bölgende oynamaya razı oluyorsun, bu çoğu zaman gerçekten sıkıntı verici oluyor.

Bisiklet binerken kast takmama cezası 200 dolar, otobüs’e yanlış biletle binmek 500 dolar, gökdelenin camından selpak atmak 1.200 dolar, yere çöp,izmarit yada tükürük atmanın cezası 120 dolar, bu kuralları çiğnemenin hazzı paha biçilemez. Go rangers!

Peki ya ulaşamayışım? Bisikleti kullanamadığın zamanlar durumun ne kadar vahim olduğunu anlarsın. Hangi biletin nereye gideceğini rehberlerden öğrenmelisindir, 20dk’lık bir tren yolculuğu için 4.30 dolar verir , üstüne banliyö trenlerinde eziyet çekersin, araba sürerken ceza yememe ihtimalin çok yüksek değildir onca kural ve ters akan trafik arasında emliyet kemeri ruhunu sıkar ve tabi ki trafik ışıkları; abartmaktan uzak şehir merkezinde her 15 metrede bir trafik ışığı seni her defasında gereksizce 10 sn fazladan bekletmekten oldukça zevk alıyor gözükür yada sen 13. Işıkta böyle düşünmekten kendini alamazsın. Bkz. kırmızıya takılmamak için tamponla yakın teması göze alma içgüdüsü

Çok fazla working holiday visa’sı ile geçen genç Avrupalı ve Uzakdoğulu var ve bu durum senin iş bulma (özellikle uzun süreli) durumu oldukça zora sokar. Şehrin nüfusu 4.5 milyondur ama bir süre araştırıp insanlara sorsak da net bir sayı alamamakla beraber, turistlerle birlikte bu sayının 6 milyona dayandığını varsayıyoruz.

Kira fiyatları birçok gelişmiş ülkede olduğu gibi burada anlamsız seviyelerde, en ekonomik ve bazal seviyede kiraya vermen gereken ücret haftalık 130 dolar, bu rakamı kendi odanın olduğu klasik 3-4 kişi ile yaşayabileceğin bir ev noktasında çekersek sayılar haftalık 220-400 dolar

Daha da yalnızsındır, dünyanın birçok farklı toprak parçasından insanla tanışma olanağın fazla ve bir o kadar da kolaydır, tıpkı onların 2 hafta sonra başka bir ülkeye gideceğini bilmen ve o sırada başka biri ile tanışıp yakında onunda gideceğini beklemen gibi XXL fast-relationship !

Dünya gözü ile görmeyi arzu ettiğin onca grup yanı başına gelir ve sen gidemezsin, sayılar uzay boşluğunda salınırken sen 2.el teleskobunla onları görebilmekle yetinirsin , son nasa raporları; massive attack concert - opera house 127 $

1 hafta sonra "doğru akımı" yakalamak için Katot…